یکی از روش‌های کاشت ناخن از اواسط تا اواخر دهه ۸۰ میلادی کاشت ناخن فیبر با نام فایبرگلاس بوده است؛ سپس کاشت اکریلیک با تیپ جای آن را گرفت. ولی در دهه اول قرن بیستم مجدداً شاهد محبوبیت کاشت ناخن با استفاده از فیبرهای گیاهی بودیم.
بسیاری از خانم‌ها تمایل دارند که این نوع کاشت گیاهی را انجام دهند. لازم به ذکر است که کاشت فیبر گیاهی در دو نوع کاشت فایبرگلاس و کاشت سیلک ناخن امکان پذیر است که در ادامه آنها را بررسی می‌کنیم.
کاشت ناخن فایبرگلاس با نام‌های کاشت ناخن فیبر ابریشمی و سیلکی نیز شناخته میشود. کاشت ناخن با فایبر گلاس نسبت به سایر روش‌های کاشت ناخن از محبوبیت کمتری برخوردار است و به همین دلیل کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در حالت کلی باید بگوییم که روش استفاده از این مدل کاشت ساده است. برای کاشت ناخن فیبر رشته‌های پلاستیکی روی ناخن چسبانده شده و پس از تعیین اندازه مناسب برای ناخن‌ها و خشک شدن این فایبرگلاس‌ها اسپری مخصوص روی ناخن زده شده تا استحکام آن زیاد شود. سپس صبر می‌کنیم که ناخن سفت و محکم شده و ظاهری طبیعی پیدا کند.
کاشت ناخن فیبر با روش‌های سیلک و فیبر
سیلک و فیبر از لحاظ جنس مشابه یکدیگر هستند. این مواد هر دو از ابریشم ساخته شده‌اند. تفاوت این دو در این است که سیلک به شکل پارچه‌ای برای صدف‌های شکسته ناخن مورد استفاده قرار گرفته و فیبر دارای شکل رشته‌ای است.
از لحاظ استحکام نیز فیبر مستحکم‌تر از سیلک است. مراحل کاشت ناخن با سیلک و فیبر مشابه است و هر دو آسیب کمتری را نسبت به کاشت پودری به ناخن وارد می‌کنند. زیرا در کاشت پودری نیاز به تیپ گذاری و فعال کردن خط تیپ روی صدف ناخن وجود دارد و این امر با سوهان کشی میسر میشود که آسیب‌زا است.
سوهان کشی در این امور نیز موجب آسیب رساندن به صدف ناخن میشود؛ در حالی که در کاشت ناخن فیبری نیازی به سوهان کشی در ناخن وجود ندارد و در نتیجه آسیب ناخن به حداقل می‌رسد.
مزایای کاشت ناخن فیبری
این روش، کاشتی مناسب برای افراد حساس نسبت به کاشت‌های پودری و ژله‌ای است. دیگر مزایای این روش عبارتند از:
- ایجاد جلوه‌های طبیعی برای ناخن؛
- ریموو بسیار آسان؛
- کاشتی بدون بو؛
- عدم عوارض جانبی؛
- حداقل آسیب؛
- نسبتاً بادوام؛
- عدم ایجاد گرد و غبار در حین انجام کاشت.
معایب کاشت فیبر
همانند تمامی انواع کاشت، این نوع نیز دارای معایبی است که باید در رابطه با آن بدانید و سپس تصمیم بگیرید. در ادامه لیستی از این معایب را برای شما گردآوری کرده‌ایم.
- نیاز به ترمیم هر دو هفته یکبار؛
- حساس بودن در برابر ترک؛
- هزینه بسیار بالا و گران‌ترین مدل کاشت ناخن؛
- ناسازگاری با ناخن‌ها با شکل‌های نامناسب و آسیب دیده (برای افراد با ناخن‌های ضعیف یا آسیب دیده پیشنهاد نمی‌شود)؛
- حتماً باید توسط ناخن کار متخصص انجام شود؛
- ناسازگار با محیط‌های مرطوب؛
- عدم تماس دست با آب به دلیل حساسیت بالای این ناخن‌ها به آب و آسیب دیدن ناخن در نتیجه این کار.
مواد مورد نیاز برای کاشت ناخن فیبری
برخلاف سایر کاشت‌های رایج در این نوع کاشت لوازم مورد نیاز تفاوت دارد. در ادامه مهم‌ترین ابزار مورد نیاز برای این نوع کاشت را شرح داده‌ایم.
- رشته‌های فیبری ناخن؛
- کلیپس کاشت ناخن یا پینچر ناخن؛
- عقب زن ناخن.
مراحل انجام کاشت فایبر گلاس
برای انجام این کار در ابتدا لازم است کارهای مربوط به مانیکور را انجام دهید؛ سپس با استفاده از عقب‌زن کوتیکول‌ها را عقب زده و با نیپر آنها را اصلاح کنید. در مرحله بعدی با استفاده از بافر روی ناخن را خط بیندازید. سپس ضد قارچ را به ناخن زده و صبر کنید که خشک شود.
برای کاشت پودری بهتر است در این مرحله پرایمر بزنید و برای کاشت ژل نیز از پرایمر ژل استفاده کنید. در گام بعدی رشته‌های فیبری یا سیلک ناخن را با توجه به قد ناخن مد نظر خود کوتاه کنید. سپس لایه چسب یا تاپ شاین را روی سطح ناخن بزنید و قبل از خشک شدن آن فیبرها را روی لبه ناخن بچسبانید.
با عقب زن چوبی یا قلم سیلیکونی مخصوص کاشت فیبر و آنها را روی سطح ناخن تنظیم کرده و فیکس کنید. برای کاشت پودری از چسب ناخن استفاده کرده و برای کاشت ژل از ژل در این مرحله استفاده کنید. توجه داشته باشید که چنانچه از چسب ناخن استفاده می‌کنید، قبل از خشک شدن آن چند فیبر را روی سطح ناخن بچسبانید. اگر قسمت‌هایی از فیبر کاملاً روی ناخن نچسبیده بود، این امکان برای شما وجود دارد که مجدداً تاپ ژل را روی آن زده و فیبرها را تنظیم کنید.
سپس ناخن را در داخل دستگاه یووی ال ای دی قرار داده که خشک شوند. پودر ژل کاشت ناخن را با قلم برداشته و روی فیبرها بزنید.
برای موادگذاری حتماً لازم است که قلم روی فیبر کشیده شود و هیچ فشاری روی آن وارد نشود. در گام بعدی قسمت ریشه و کل سطح ناخن را مواد گذاری کنید؛ پس از خشک شدن مواد با استفاده از کلیپس ناخن این امکان را دارید که حالتی خمیده و قوس در ناخن ایجاد کنید. پس از خشک شدن کامل مواد با استفاده از سوهان برقی فرآیند دورگیری را آغاز کرده و با سوهان دستی نیز فرم دلخواه خود را ایجاد کنید.
نکات مهم در کاشت ناخن فیبر
این فرصت برای شما مهیا است که با توجه به سلیقه خود از دیزاین‌های ناخن مختلفی همچون لاک معمولی، نگین ناخن و انواع دیزاین‌های دیگر استفاده کنید. حتی این فرصت را دارید که پس از فرآیند سوهان کشیدن تنها لایه‌ای تاپ شاین روی ناخن‌های بزنید و آن را داخل دستگاه یووی ال ای دی قرار دهید که خشک شود.
کاشت فایبر گلاس معمولاً با ژل انجام میشود که حداقل آسیب را به ناخن وارد کند. ولی این کاشت با پودر نیز امکان پذیر است. برای فیکس کردن فیبرها روی ناخن استفاده از قلم مخصوص کاشت فایبر گلاس یا عقب زن چوبی یکی از الزامات اساسی است. این امکان برای شما وجود دارد که از فیبر به جای تیپ در کاشت اکریلیک استفاده کنید.
آموزش ریمو کردن کاشت فیبری
در این مرحله برآنیم که روش برداشتن یا ریمو کردن کاشت ناخن فیبری را بدون آسیب رساندن به ناخن بررسی کنیم. مواد مورد نیاز برای ریموو ناخن عبارتند از:
- سوهان نرم 180؛
- استون خالص (100%)؛
- پنبه؛
- فویل آلومینیوم؛
- قطره چکان؛
- عقب زن چوبی؛
- نیل آف کلیپسی یا انگشتی برای دومین روش؛
- سوهان برقی.
خوب است بدانید دو روش برای ریموو کردن ناخن‌های فیبری وجود دارد که در ادامه هر کدام از این روش‌ها را بررسی می‌کنیم.
روش اول
اگر ناخن دارای دیزاین است لازم است ریموور دیزاین در ابتدا انجام شود. پاک کردن دیزاین را با استفاده از سر سوهان الماسی شروع کنید. همچنین این امکان برای شما وجود دارد که با استفاده از نیپر برای برداشتن دیزاین‌ها اقدام کنید.
استفاده از سوهان برقی کار شما را راحت‌تر می‌کند و سرعت عمل شما نیز بیشتر میشود. یکی از توصیه‌های مهم برای برداشتن ناخن استفاده از عینک ایمنی در هنگام ریموو است؛ چرا که در هنگام انجام این کار ذرات ریز مواد پخش میشود و ممکن است به چشم آسیب برساند.
دقت کنید که تنها تمرکز خود را روی ناخن کاشته شده قرار دهید و به پوست‌های اطراف ناخن و صدف آن آسیبی وارد نکنید و پس از پاک کردن دیزاین و لاک فرایند کوتاه کردن سر ناخن را با سوهان آغاز کنید.
سپس سطح ناخن کاشت را تا مرحله‌ای که بار مواد از روی آن کم شود، سوهان بکشید. بهتر است برای کم کردن بار مواد از سر سوهان نرم‌تر استفاده کنید.
در گام بعدی پنبه را به قسمت‌های کوچک‌تر تقسیم کرده و روی ناخن بگذارید. از تکه‌های بزرگ در این گام استفاده نکنید؛ چرا که استون را به خود جذب کرده و از برخورد استون با مواد روی ناخن جلوگیری می‌کند؛ در نتیجه مواد روی ناخن نرم نشده و فرآیند ریموو به خوبی انجام نمی‌شود.
با قطره چکان استون خالص را روی پنبه ریخته و با فویل روی آن را ببندید. پس از گذشت ۱۰ دقیقه فویل را برداشته و با استفاده از عقب‌زن چوبی مواد را بردارید. در این مرحله دقت کنید که حتماً از عقب‌زن چوبی استفاده کنید؛ زیرا در این گام ناخن خیس بوده و استفاده از عقب زن فلزی موجب آسیب رساندن به کراتین ناخن میشود.
لازم به ذکر است اگر برخی از قسمت‌های ناخن سفت بود یا جدا نشد، این مرحله را مجدداً انجام دهید. در آخرین مرحله مواد اضافی را با سوهان نرم ۱۸۰ سوهان بکشید. چنانچه موادی روی ناخن مانده بود بهتر است که از بافر نرم برای برداشتن آنها استفاده کنید.
روش دوم ریموو ناخن
در این روش از نیل آف کلیپسی یا انگشتی برای ریموو کاشت ناخن استفاده کنید. البته روش قبلی نسبت به این روش ارجحیت بالاتری دارند؛ زیرا ممکن است برخورد استون با دیواره‌های ناخن و کوتیکول در این روش باعث خشکی ناخن شود.
برای ریموو در ابتدا لازم است مراحل شماره ۱ تا ۳ که در بالا ذکر شد را انجام دهید. سپس استون خالص را داخل نیل آف بریزید و انگشت را طی ۵ تا ۷ دقیقه در آن قرار دهید.
پس از نرم شدن مواد با استفاده از سوهان دستی یا برقی مخروطی مواد را از روی ناخن بردارید؛ دقت کنید که این امکان برای شما وجود دارد که از سوهان دستی در تمامی مراحل استفاده کنید.
کاشت ناخن فیبری؛ روشی کاربردی و پرطرفدار
کاشت ناخن با فیبر از انواع روش‌های قدیمی به‌شمار می‌آید. این کاشت با استفاده از رشته‌های فیبری امکان‌پذیر است. این نوع کاشت به دلیل استفاده از مواد طبیعی فیبر، از گران‌ترین روش‌های کاشت ناخن به حساب می‌آید.
این کاشت ناخن نسبت به سایر روش‌های کاشت ناخن، امنیت بالاتری داشته و حداقل آسیب را دارد. این نوع کاشت ناخن، حساسیت بالایی نسبت به آب دارد. از این رو هنگام استفاده از آب از دستکش استفاده کنید. در این مطلب تمامی موارد مربوط به کاشت ناخن فیبری را بررسی کردیم.